یوفو راسول, موجودات فضایی, بشقاب پرنده واقعی
.
اگر به تصاویر تاریخی علاقه دارید، این نوشته ها را از دست ندهید. راستی اگر فیسبوکی هستین، خوشحال می شیم شما رو در گروه خودمون ببینیم و نظراتتون رو بشنویم. اینم لینک گروه ما.
.
♥ مطالب ده فیل رو حتما در کانال تلگرامی سایت ده فیل دنبال کنید ♥ آموزش تصویری عضویت در کانال تلگرام سایت ده فیل در این لینک.
ماجرای یوفوی راسول یوفو راسول, تماس موجودات فضایی, بشقاب پرنده واقعی
.
در تابستان سال ۱۹۴۷ گزارشات بی شماری از مشاهده اجسام نورانی در آسمان ثبت می شود. تا اینکه در ۴ جولای، طوفانی مهیب شهر راسول در ایالت نیومکزیوی آمریکا رخ می دهد. بعد از طوفان یکی از کشاورزان شهر به اسم William Mac Brazel صدای مهیب انفجار می شنود. روز بعد در گستره وسیعی از زمین های کشاورزی؛ تکه هایی عجیب و قریب می یابند. فلزهای درخشان، میله هایی نسوز که با حروف عجیب ناآشنا و شبیه به هیروگلیف (نوعی دستخت که با کشیدن شکل جانوران و اشیا پدید آمده است) عبارت هایی نوشته شده بود. جنس میله ها طوری بود که به راحتی فرم می گرفت، اما سریعا به حالت اصلی خود برمی گشت(توصیح اینکه امروزه اجسام ساخته شده با نانوتیوب های کربنی این خاصیت را دارند و قطعا در ۶۰ سال پیش چنین تکنولوژی بر روی کره زمین وجود نداشت). یوفو راسول, تماس موجودات فضایی, بشقاب پرنده واقعی
.
.
اهالی راسول ماجرا را برای فرماندار شهر؛ George Wilcox، تعریف می کنند. با انتقال تکه های باقی مانده به منزل فرماندار، شک و شبهه ای در وی ایجاد می شود که احتمالا این تکه ها مربوط به یک بشقاب پرنده است. فرماندار به معاونان خود دستور می دهد که به محل رخداد حادثه بروند و تحقیقات دقیق تری به عمل آوردند. معاونان جورج با صحنه بسیار عجیبی روبه رو می شوند؛ دریک ناحیه ای دایره ای شکل، خاک زمین ذوب و سیاه شده است!.
.
.
آیا بشقاب پرنده های ناشناس (یوفو) پروژه سری آلمان نازی بود؟
در همین حین نیز خبرنگار روزنامه محلی راسول؛ Frank Joyce، با تهیه گزارش کاملی از این حادثه آن را در روزنامه خود به چاپ می رساند. این خبر به سرعت در سرتاسر کشور آمریکا پخش می شود. در آن زمان تنها گردانی که بمب اتم در اختیار داشت؛ یعنی گردان ۵۰۹ ارتش شهر راسول، کنترل اوضاع را بر عهده می گیرد.
.
.
ارتش تمامی تکه های کشف شده را ضبط می کند، اما در زمان کوتاهی کنترل اوضاع را پنتاگون رائسا به عهده می گیرد. کارشناسان پنتاگون بر روی تکه های کشف شده اندازه گیری های رادیواکتیوی انجام می دهند. با توجه به بالا بودن مقادیر ماده رادیواکتیو؛ هواپیماهای پنتاگون برای شناسایی دقیق محل وقوع حادثه بر فراز شهر راسول پرواز می کنند. در نتیجه این پرواز ها در ۶۵ کیلومتری شهر راسول؛ تکه های یک بشقاب پرنده یافت می شود. گروه امداد و نجاتی برای بررسی سانحه به محل اعزام می شود.
.
.
اما در این حین فرماندار شهر راسول در نزدیکی محل سقوط بشقاب پرنده؛ جسد موجودات ناشناخته ای را می یابند و پرده از راز بسیار بزرگی بر می دارند. شاهدان ماجرا اجساد را با سر بزرگ، با لباس فرم نقره ای رنگ توصیف می کنند. بعد از این اکتشاف در شهر حالت فوق العاده اعلام می شود و تمامی ورودها و خروج ها به شهر راسول ممنوع می گردد. در آن روزها تنها موضوعی که در کشور آمریکا صحبت می شود این پدیده است. با توجه به اینکه وضعیت شهر و کشور ملتهب بود؛ اطلاعیه ای رسمی توسط فرماندار راسول به صورت کتبی منتشر می شود:
.
.
تیتر نامه بدین صورت بود: شایعات مربوط به بشقاب پرنده ها به تبدیل به واقعیت شد! اما در این نامه هیچ اشاره ای به اجساد بدست آمده از بشقاب پرنده نشد. ایستگاه های رادیویی به سرعت این خبر را پوشش دادند و خبر رسمی بشقاب پرنده ها در سرتاسر دنیا پخش شد. بعد از این قضیه، تلفن ها از سرتاسر دنیا به دفتر فرماندار راسول، ارتش راسول و دفتر ریاست جمهوری آمریکا مثل سیل می بارید. تا اینکه واشنگتن با مشاهده خارج شدن کنترل شهرهای آمریکا و حتی دنیا؛ وارد ماجرا شد.
.
.
واشنگتن ابتدا نامه تکذیبی حاضر کرد و اعلام رسمی فرماندار راسول را دروغ خواند و اعلام کرد که تکه های پیدا شده مربوط به یک بالن هواشناسی است. تصاویری دروغی نیز از این بالون منتشر نمود. رادیو و تلوزیون ها نیز در اثر فشار واشنگتن دیگر قضیه را کش نداده و اخبار مربوط به راسول را قطع کردند. واشنگتن روزنامه راسول را که اولین خبر را در این مورد ساخته بود تهدید کرد که اگر در ۲۴ ساعت قضیه را تمام نکند، پروانه او باطل خواهد شد. تمامی سربازانی که مسئول تحقیق جمع آوری قطعات بشقاب پرنده بودند بدین صورت توجیه شدند که این قضیه مربوط به مسئله امنیت ملی آمریکا است و باید به صورت سری باقی بماند و هیچ کس حق حرف زدن در مورد این موضوع را ندارد.
.
اما این سکوت بعد از ۳۰ سال توسط فیزیک دان هسته ای؛ S.Friedman، شکسته شد. بعد از صحبت های این فرد، سکوت دیگر شاهدان ماجرا هم شکسته شد و بیش از ۵ کتاب در این مورد به نگارش در آمد. یکی از پرستارانی که به اتوپسی موجودات فضایی پرداخته بود می گوید: سر خیلی بزرگی داشتند و چشمانشان در گودی عمیقی بود. فقط چهار انگشت داشتند و بدنشان شبیه انسان نبود.
.
.
در سال ۱۹۹۵ نیروی هوایی ارتش آمریکا رسما قبول کرد که قضیه بالن هواشناسی دروغ بوده است و اعلام کرد که تکه های پیدا شده مربوط به پروژه ای نظامی به اسم مغول بوده است. اما هیچ کس این ادعا را باور نمی کند. در سال ۲۰۱۱ پلیس فدرال آمریکا FBI؛ سندی منشر نمود که در آن آمده بود: در درون بشقاب پرنده جسدهایی شبیه به بدن انسان دیده شد. قد این موجودات ۹۰ سانتی متر بوده و لباس فلزی پوشیده بودند. لباسشان شبیه لباس خلبان ها بود.
.
.
♣ راستی اگر به بشقاب پرنده ها علاقه دارید، حتما خبر مربوط به پروژه آلمان نازی در مورد بشقاب پرنده ها را ببینید..
منبع : 10fil.com